editor
Alman hükümetinin İsrail’e yönelik silah ihracatıyla ilgili gelişmeler, sadece iki ülke arasındaki diplomatik ve askeri ilişkilerin değil, aynı zamanda uluslararası hukukun ve kamuoyunun da bir yansıması olarak değerlendirilebilir. Silah ihracatının Mart ayından bu yana durdurulduğu ve bu konuda yeni izinlerin verilmediği yönündeki haberler, Almanya’nın dış politikada izlediği denge politikasının bir göstergesi olarak yorumlanabilir.
Her ne kadar Alman Ekonomi Bakanlığı, İsrail’e silah ihracatının yasaklanmadığını ve bu konuda bir değişiklik yapılmadığını belirtse de, sahadaki gerçeklikler ve medya yansımaları, Alman hükümetinin bu konuda temkinli bir tavır sergilediğini ortaya koyuyor. Bu temkinli tutum, Almanya’nın bir yandan İsrail’in güvenlik endişelerini göz ardı etmeden, diğer yandan da uluslararası hukuk normlarına ve kamuoyunun tepkilerine duyarlı olmaya çalıştığının bir göstergesi olarak değerlendirilebilir.
Almanya’nın silah ihracatına dair kararlarında uluslararası hukukun belirleyici bir faktör olarak öne çıkması, özellikle Uluslararası Adalet Divanı’nın (UAD) İsrail’in Filistin topraklarındaki operasyonlarına yönelik kararları ile paralellik arz ediyor. Şansölye Scholz’un temmuz ayındaki açıklamasında, her ihracat başvurusunun bireysel olarak değerlendirileceğini belirtmesi, Alman hükümetinin bu konudaki hassasiyetini ve hukuki zorluklar karşısındaki tutumunu gözler önüne seriyor.
Ancak, Alman hükümeti içindeki farklı görüşler ve koalisyon ortakları arasındaki çatlaklar da dikkat çekici. Yeşiller Partisi’nin idaresindeki bakanlıkların, özellikle de tabandan gelen baskılar doğrultusunda, Netanyahu yönetimini daha sert bir şekilde eleştirmesi, hükümet içinde bir tür çatışmanın yaşandığını gösteriyor. Bu durum, Almanya’nın dış politika kararlarında daha da karmaşık bir denge arayışına gireceğini işaret ediyor.
Diğer yandan, Avrupa genelinde benzer bir eğilim gözleniyor. İngiltere, Hollanda ve hatta ABD gibi ülkeler de, insani hukuk ihlalleri endişesiyle İsrail’e yapılan silah ihracatını durdurma veya askıya alma yoluna gitmiş durumda. Bu durum, uluslararası kamuoyunun İsrail’in Gazze’deki eylemlerine karşı artan tepkisinin ve bu tepkilerin hükümetler nezdinde de yankı bulduğunun bir göstergesi olarak değerlendirilebilir.
Sonuç olarak, Almanya’nın İsrail’e yönelik silah ihracatı konusundaki tutumu, yalnızca iki ülke arasındaki ilişkilerin değil, aynı zamanda Almanya’nın uluslararası arenadaki duruşunun, koalisyon hükümetindeki dengelerin ve Avrupa genelindeki siyasi eğilimlerin bir yansıması olarak ele alınmalıdır. Bu durum, Almanya’nın gelecekteki dış politika kararlarının da bu dinamikler çerçevesinde şekilleneceğine işaret ediyor.
