editor
Ortadoğu’nun çalkantılı siyasi atmosferinde, İsrail ile Hizbullah arasında varılan son anlaşma ve bunun getirdiği ateşkes büyük bir dikkatle takip ediliyor. Ancak, bu sürecin detayları ve zamanlaması, bölgedeki güç dengelerinin yeniden şekillenmesine dair önemli ipuçları veriyor.
Çekilme ve Zamanlama
İsrail’in, Lübnan’ın güneyinde yer alan ve Litani Nehri’ne kadar uzanan mavi hattın ötesine çekilme kararı, uluslararası toplum tarafından uzun süredir beklenen bir adımdı. İsrail’in kuzeyinde güvenli bir ortam sağlama çabası, bu kararın temel motivasyonlarından biri oldu. Özellikle yerinden edilen İsrail vatandaşlarının geri dönüşünü mümkün kılmak, hükümetin iç politikadaki en öncelikli hedeflerinden biri.
Anlaşmanın zamanlaması ise dikkat çekici. Trump döneminde Lübnan’da sağlanamayan bu adımın, Biden yönetiminin son aylarında gerçekleşmesi tesadüf mü? Yoksa bu, ABD’nin Ortadoğu’daki stratejik pozisyonunu yeniden şekillendirme hamlesinin bir parçası mı? Bu soruların cevabı, önümüzdeki süreçte daha da netleşecektir.
Lübnan Ordusunun Güneydeki Rolü
Anlaşma kapsamında Lübnan ordusunun 5.000 askerini bölgeye konuşlandırması kararlaştırıldı. Batı medyasında bu adım, Hizbullah’ı zayıflatma çabası olarak değerlendirildi. Fransa ve ABD’nin Lübnan ordusuna açıkça destek vereceklerini açıklamaları, bu bölgedeki uluslararası müdahalenin bir göstergesi. Ancak, Hizbullah’ın tamamen saf dışı bırakılmasının mümkün olmadığı da bir gerçek.
Lübnan ordusunun eksiklerini tamamlamak adına uluslararası toplumun yardımları artarken, Hizbullah’ın gücünü kaybetmeyeceği, aksine destek tabanını konsolide edebileceği belirtiliyor. İsrail’in “Hizbullah’sız bir Lübnan” arzusunun, sahadaki gerçeklerle örtüşmediği bir kez daha ortaya çıkıyor.
Ateşkesin Gerçekçiliği
İsrail ve Hizbullah arasında sağlanan ateşkes, 14 aydır devam eden çatışmaların ardından geldi. Ancak çatışmanın son anına kadar süren karşılıklı saldırılar, bu ateşkesin kalıcı olup olmayacağına dair soru işaretlerini artırıyor. Özellikle, Hizbullah’ın son günlerde yaşadığı kayıplara rağmen direnişini sürdürmesi, İsrail’in uzun vadeli hedeflerine ulaşmasının önündeki engellerden biri.
Birleşmiş Milletler Barış Gücü’nün bölgede tampon bir rol oynaması ve Lübnan askerlerinin sahada daha etkin olması beklenirken, bu düzenlemenin gerçekten barışı tesis edip etmeyeceğini zaman gösterecek.
İran ve İsrail Arasındaki Çekişme
Anlaşmanın İran boyutu da oldukça önemli. İsrail, Hizbullah’la varılan bu anlaşmanın, Hamas’ı izole etme ve İran’ı devre dışı bırakma stratejisine hizmet edeceğini umuyor. Ancak İran’ın Ortadoğu’daki vekil güçleri üzerinden etkinliğini sürdürdüğü gerçeği, bu planın kolaylıkla hayata geçirilemeyeceğini gösteriyor. Özellikle Gazze ve Lübnan’daki gelişmeler, İsrail’in İran’a yönelik saldırı stratejisinin başarıya ulaşıp ulaşamayacağına dair tartışmaları derinleştiriyor.
Gazze ve Lübnan Arasında Paralellikler
Gazze’de yaşanan insani kriz, uluslararası toplumun dikkatini çekmeye devam ediyor. Ancak Lübnan’da sağlanan kısa süreli ateşkesin, Gazze için bir umut ışığı olup olmayacağı belirsiz. İsrail’in Hamas’a yönelik sert tutumu ve Gazze’ye odaklanma stratejisi, ateşkesin kapsamlı bir çözüme dönüşmesini zorlaştırıyor.
Netanyahu yönetiminin, Gazze’deki operasyonlarını durdurmaya niyetli olmadığı açıklamaları, bölgedeki tansiyonun süreceğini işaret ediyor. Hamas’a yönelik mücadeleyle Hizbullah’ın desteğini kesme planları, İsrail’in daha uzun vadeli hedeflerinin bir parçası olarak görülüyor.
Ortadoğu’da ateşkesler, genellikle daha büyük stratejik hesapların bir parçası olarak gündeme gelir. İsrail-Hizbullah anlaşması, hem bölgedeki gerginliği bir nebze düşürme hem de daha büyük hedefler için bir nefes alma fırsatı sunma amacı taşıyor. Ancak Gazze, Lübnan ve İran arasındaki dinamikler dikkate alındığında, bu ateşkesin kalıcı bir barışa dönüşmesi şimdilik zor görünüyor. İsrail, içeride ve dışarıda karşı karşıya olduğu zorluklarla yüzleşirken, bu anlaşmanın nasıl evrileceğini hep birlikte göreceğiz.
