Konu: Avrupa’nın NATO’dan Ayrılma İhtimali mi, Yoksa Yeni Bir İttifakın Şafağı mı?

Dün, Brüksel’de düzenlenen olağanüstü Avrupa Birliği zirvesinde, kıtamızın geleceğini belirleyecek iki temel konu masaya yatırıldı: Ukrayna’ya verilen askeri destek ve Avrupa’nın güvenliğinin yeniden yapılandırılması. Zirvede, Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski’nin de hazır bulunduğu toplantıda, ülkeye askeri desteğin devam edeceği taahhüdü yinelendi. Ancak bu taahhüt, Macaristan Başbakanı Viktor Orbán’ın eleştirileriyle karşılandı.

Bu toplantı, yalnızca acil bir askeri destek sözü vermekten öte, Avrupa’nın savunma politikasında köklü değişimlerin habercisi gibiydi. Liderler, önümüzdeki yıllarda Ukrayna’ya 30 milyar euroyu aşkın bir finansman desteği sağlamayı kararlaştırırken, geleceğin güvenlik garantilerinin teminatı olarak “etkili savunabilen bir Ukrayna” vizyonunu ortaya koydu. Öte yandan, Avrupa’nın savunma sanayisinde milli ve yerli üretime dönüşü, kıtanın stratejik özerkliğini artırma yönünde önemli bir adım olarak görülüyor.

Ancak tüm bu gelişmelerin arka planında, Avrupa’nın uluslararası ittifaklarda yeni bir dengeler arayışı yatıyor. Türkiye, Norveç ve İngiltere gibi ülkelerin ön plana çıktığı, yeni bir güvenlik yapısının kurulabileceği iddiaları, NATO üyeliğinin geleceğini ve ittifakın mevcut yapısının sorgulanmasını beraberinde getiriyor. Bazı gözlemciler, ABD’nin savunma politikasından Avrupa’ya olan ilgisinin azalmasıyla, kıtanın kendi kendine yeterli bir savunma stratejisi geliştirme yolunda ilerleyebileceğini öne sürüyor.

Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un, Fransa’nın Avrupa’daki tek nükleer güç olarak liderlik rolünü pekiştirmeye yönelik çabaları ve nükleer şemsiye önerileri, bu dönüşümün en çarpıcı örneklerinden biri olarak dikkat çekiyor. Macron, Rusya’yı hem bölgesel hem de küresel bir tehdit olarak nitelendirirken, Avrupa’nın silahlanma yarışında geride kalmaması gerektiğini vurguluyor. Öte yandan, Rusya’dan gelen sert tepkiler ve Putin’in tarihsel referanslarla dile getirdiği uyarılar, bu yeni savunma anlayışının jeopolitik dengeleri nasıl değiştirebileceğine dair endişeleri artırıyor.

Tüm bu tartışmalar ışığında, “Avrupa NATO’dan ayrılacak mı?” sorusu, sadece bir spekülasyonun ötesine geçerek, kıtamızın gelecekteki güvenlik mimarisine dair geniş kapsamlı bir değerlendirmeyi zorunlu kılıyor. NATO, uzun yıllardır Avrupa’nın güvenliğinin temel direği olmuştur; ancak yeni ittifaklar, artan milli savunma çabaları ve stratejik özerklik talepleri, mevcut düzeni yeniden gözden geçirmeyi gerektirebilir. Belki de Türkiye, Norveç ve İngiltere gibi ülkelerin oluşturacağı yeni yapı, Avrupa’nın çok kutuplu bir savunma stratejisine doğru evrildiğinin göstergesidir.

Sonuç olarak, Avrupa’nın geleceğinde neyin kilit rol oynayacağı belirsizliğini korurken, liderlerin attığı adımlar, hem Ukrayna’nın direncini destekleyecek hem de kıtamızın savunma paradigmasını kökten değiştirebilecek nitelikte. Bu süreç, uluslararası ittifakların ve güç dengelerinin yeniden şekillenmesi açısından da son derece kritik bir döneme işaret ediyor.

Yazının asıl soru işareti, Avrupa’nın mevcut güvenlik yapısını koruyarak mı ilerleyeceği, yoksa NATO’dan ayrılarak yeni ve daha özerk bir savunma modeli mi benimseneceği üzerine odaklanıyor. Geleneksel ittifakların yerini alacak bu olası dönüşüm, şimdiden uluslararası arenada tartışmalara yol açsa da, kesin olan bir şey var: Avrupa, değişen dünya düzeninde kendine yeni bir yön çizeceğine dair güçlü sinyaller veriyor.