editor
Siyaset, bazen bir ülkenin yüreğinde açılan yaralara merhem olma iddiasıyla sahneye çıkar. Ancak bazen de o yaraları deşerek, acıyı siyasi malzemeye dönüştürme riskini taşır. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin bu haftaki TBMM Grup Toplantısı’nda yaptığı açıklamalar, tam da bu ince çizgi üzerinde gezindi. Bahçeli, bir yandan Bolu’daki yangın faciasının yarattığı derin acıya tercüman olmaya çalışırken, diğer yandan siyasi sorumlulukların altını çizerek adalet talebini yineledi. Ancak bu açıklamalar, acının siyasete alet edilip edilmediği sorusunu da beraberinde getirdi.
Bolu’daki Grand Kartal Otel yangını, sadece bir facia değil, aynı zamanda bir insanlık dramıydı. 78 canın, çoğunluğu çocuk olan masum insanların hayatını kaybetmesi, hepimizin yüreğini dağladı. Bahçeli, bu acıyı dile getirirken, “Evlatlarımızın sıcak evlerinde olmaları gerekiyorken, şu anda buz gibi toprağın koynunda kefenlerine dolanıp yatmaları, hepimizin felaketi sayılmayacak mı?” sözleriyle toplumun hissiyatına tercüman oldu. Ancak burada dikkat çeken, acının siyasi bir dil içerisinde nasıl şekillendiğiydi. Bahçeli, yangını “tamı tamına bir cinayet” olarak nitelendirerek, sorumluların adalet önünde hesap vermesi gerektiğini vurguladı. Bu çağrı, elbette haklı bir talep. Ancak, acının siyasi polemiklere dönüşme riski de göz ardı edilemez.
Acı ve Siyaset: İnce Çizgi
Bahçeli’nin konuşmasında dikkat çeken bir diğer nokta, “ihmaller zinciri” vurgusuydu. Oteldeki yangın alarmlarının çalışmaması, acil çıkışların yetersizliği ve denetim mekanizmalarının işlememesi, bu facianın sadece bir kaza olmadığını gösteriyor. Ancak bu ihmallerin siyasi sorumluluğu kimin üstleneceği sorusu, tartışmaları kaçınılmaz kılıyor. Bahçeli, bu noktada Bolu Belediyesi’nden ilgili bakanlığa kadar bir dizi kurumu işaret ederek, sorumluların hesap vermesi gerektiğini söyledi. Bu çağrı, adaletin tecellisi için elzem. Ancak, siyasi partilerin bu tür trajedileri kendi siyasi ajandalarına malzeme yapma riski de her zaman mevcut.
Bahçeli’nin sözlerinde, “sönmüş ocaklar üzerinde kutuplaşma sahnesi kurmanın namertlik” olduğu vurgusu dikkat çekici. Ancak, bu tür trajedilerin ardından siyasi çekişmelerin yaşanması, maalesef ülkemizin bir gerçeği. Acıların siyasi malzemeye dönüşmesi, toplumsal vicdanı yaralayan bir durum. Bahçeli’nin bu konuda daha yapıcı bir dil benimsemesi, belki de siyasi kutuplaşmayı azaltacak bir adım olabilirdi.
Terörsüz Türkiye ve İmralı Çağrısı
Bahçeli’nin konuşmasında bir diğer dikkat çeken konu, DEM heyeti ile İmralı arasındaki görüşmelerle ilgili yaptığı açıklamaydı. “Terörsüz Türkiye’ye önşartsız destek olması ve beklenen çağrının bir an evvel açıklanması samimi dileğimdir” ifadesi, aslında ülkenin uzun yıllardır mücadele ettiği terör sorununa dair bir beklentiyi yansıtıyor. Ancak, bu tür açıklamaların siyasi bir mesaj olarak algılanma riski de var. Terörle mücadele, elbette herkesin ortak paydası olmalı. Ancak, bu mücadelenin siyasi çekişmelerin gölgesinde kalmaması da büyük önem taşıyor.
Adalet ve Vicdan: Toplumsal Birlik İçin Şart
Bahçeli’nin konuşmasının özünde, adalet ve vicdan vurgusu öne çıkıyor. Ancak, bu vurgunun siyasi bir dil içerisinde nasıl şekillendiği, toplumsal birlik adına kritik bir soru işareti. Acıların siyasi malzemeye dönüşmesi, toplumun vicdanını yaralayan bir durum. Bahçeli’nin bu tür trajedilerin ardından daha yapıcı ve birleştirici bir dil benimsemesi, belki de siyasi kutuplaşmayı azaltacak bir adım olabilir.
Sonuç olarak, Bahçeli’nin açıklamaları, hem acıyı hem de adalet talebini yansıtan bir metin olarak karşımıza çıkıyor. Ancak, bu tür trajedilerin ardından siyasi dilin nasıl şekillendiği, toplumsal birlik adına büyük önem taşıyor. Acılarımızı siyasi malzemeye dönüştürmeden, adaletin tecellisi için birlikte hareket etmek, hepimizin ortak sorumluluğu. Çünkü, ancak bu şekilde, kaybettiklerimizin anısını yaşatabilir ve benzer trajedilerin bir daha yaşanmamasını sağlayabiliriz.
Yorum:
Siyasetin, acılar üzerinden yükselen bir dil benimsemesi, toplumsal vicdanı yaralayan bir durum. Bahçeli’nin açıklamaları, adalet talebini haklı bir şekilde dile getirirken, aynı zamanda siyasi bir mesaj içeriyor. Ancak, bu tür trajedilerin ardından daha yapıcı ve birleştirici bir dil benimsemek, toplumsal birlik adına büyük önem taşıyor. Acılarımızı siyasi malzemeye dönüştürmeden, adaletin tecellisi için birlikte hareket etmek, hepimizin ortak sorumluluğu.
